Bijna altijd wordt Calais door zeilers aangelopen als een korte tussenstop op weg naar Boulogne, Dover of Nieuwpoort. We hebben nu zin om eens wat meer te zien van deze redelijk grote stad van ruim 75.000 inwoners.
We wandelen door de oude (nieuw opgebouwde) visserswijk. De voorhaven van Calais, met de vele meerboeien, ligt er mooi bij.
Tot WO 2 kwam de trein uit Parijs tot aan de haven en konden de reizigers direct op de veerboot naar Dover stappen. Het nieuwe station ligt een kilometer landinwaarts.
Het is een aardige wijk en nog steeds wonen er veel vissers met hun families.
We gaan de Vel'in fietsen proberen te huren. Die staan, net zoals in Parijs en Toulouse, overal in de stad en je kunt ze voor 1 Euro/dag meenemen. Nou, nou, even meenemen, vergeet het maar ! Het is een hoop gedoe met opbellen, inloggen, account aanmaken en na 20 min. geven we het op.
Maar er rijdt een gratis 'navette' naar het centrum en we stappen uit bij het Buffet de la Gare (ja, ja, ook in Addis...). Daar lekkere sandwiches gegeten en door het mooie park naar de 70 meter lange bunker gelopen waarin het Musee 40-45 is gevestigd.
Aardige collectie, die een goed beeld geeft van de twee oorlogen ( mei1940 en sept.1944) die hier zijn uitgevochten. Compleet met vlaamstalige audiotour, goed verzorgd.
Ineke's moeder werkte in de oorlog in Middelburg bij het distributiekantoor waar voedsel- en andere bonnen werden uitgegeven, want veel noodzakelijk producten waren op rantsoen. In Frankrijk heeft men toch andere opvattingen over wat eerste levensbehoeften zijn:
Ook een grote collectie propaganda posters, deze is wel heel erg Frans vinden wij:
Na een klein uurtje hebben we het wel gezien, al dat wapentuig en uniformen. Maar het drukt je toch weer even met je neus op de feiten.
Tegenover het park staat het markante, nogal lelijke Hotel de Ville, het stadhuis. Het mooiste zijn nog de schitterende bloemperken in het park voor het stadhuis.
Het stadhuis is in gebruik en je kunt er vrij in rond wandelen, ik geloof dat je ook de toren kunt beklimmen, dat hebben we niet verder uitgezocht !
We wandelen door het gezellige centrum terug naar de jachthaven, kopen onderweg bij de Carrefour City eten voor vanavond en halen bij de bakker lekkere mille feuilles taartjes.
De jachthaven is rondom beveiligd met hoge hekken en een toegangspoort met code. Er is nu geen probleem meer met de vele vluchtelingen uit de 'jungle' die op alle mogelijke manieren in Engeland wilden geraken, maar tot twee jaar geleden kon je een verstekeling aan boord treffen (die dan pech had als het jacht naar Nieuwpoort of Boulogne zeilde.....)
Ap heeft gelezen dat er twee aangrijpende muurschilderingen van Banksy zijn in Calais, dus op zoek in de avondzon.
De 'mural' van Steve Jobs als migrant is, shame, shame, overgeschilderd door twee huisschilders. De eigenaar van het huis vond het te shockerend. Maar mooi is/was ie wel:
Op de boulevard hebben we een half uur gezocht naar 'het meisje met de verrekijker', overal gevraagd ('une peinture sur le mur de Banksy...."). maar uiteindelijk toch gevonden, op een klein muurtje van een oude 1e hulppost aan het strand. Gelukkig beschermd met plexiglas.
Ontroerend mooi !
Tja, dat meisje met haar uitgewaaide kroeshaar heeft nooit met de ferry naar Engeland kunnen reizen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten