vrijdag 20 juli 2018

2018 Zomervakantie dag 23 - Oostende naar Duinkerken

Donderdag 19 juli -  Schitterend zeilen naar Frankrijk

  • Oostende - Duinkerken 23 zm  - totaal 303 zm 
  • Vertrek 11.30  h. Aankomst 16.30 h.
  • Wind: NO 2-3 later N4 
  • Weer: Zonnig, hoge sluierbewolking, 24 gr. C.
Rustig wakker worden en ontbijtje. Het is wat drukker geworden in de jachthaven, de meeste 35 voeters liggen nu dubbel, maar bij ons past er alleen een klein bootje naast.



Het bavalt ons goed hier in Oostende, maar als we Fecamps willen halen deze vakantie dan moeten we toch om de andere dag een mijl of 20-30 zeilen. Afscheid dus van deze mooie jachtclub.



We doen boodschappen bij de Delhaize bij het station, leveren de fietsen in en wandelen naar de jachthaven. Zeilklaar maken en om 11.45 hijsen we tussen de pieren de zeilen. De wind is zwak uit het NO, maar er loopt een knoop stroom mee. Met de uitgeboomde kluiver maken we nog 4 kts over de grond. Hoi, hoi, leve de stroom langs de kust.



Na een half uurtje zeilen komt met veel geweld een Belgische politieboot naast ons varen. Ze willen de bootnaam weten (staat er op) en de thuishaven (staat er ook op). Op mijn vraag wat ze zoeken gaven ze als antwoord dat het routinecontroles zijn. Maar wij denken dat het gaat om controles op de grootschalige drugshandel. Ze wensen ons een goede reis, we zien er kennelijk niet uit als drugspenose !



Het is recht toe recht aan naar Duinkerken, behalve bij de zandbanken van de Trapegeer. Daar zijn we om 15.30 h.



We zeilen hier langs de boeien een stukje recht op de kust af voordat we in het betonde vaarwater naar Duinkerken komen. De Franse vlag mag in het SB want.



Een snel schip van de Franse kustwacht komt ons tegemoet, weer controle op drugs ?! Maar ze varen hard door.



Er is een lekkere zeebries opgestoken, Noord 4, dat is vaak zo als het op het land snel opwarmt. Met 6 kts zeilen we door de brede diepe vaargeul naar Duinkerken. De geul is van Calais tot Trapegeer van west naar oost betond, scheidingstonnen kennen ze hier niet, dus de rode tonnen houden we aan stuurboord. 

Om 16.30 zijn we tussen de lelijke pieren van Duinkerken, met de karakteristieke vuurtoren. Vanaf hier is het nog 1,5 zm door het havenkanaal naar de jachthaven.



We zeilen voorbij de jachthaven Port de Grand Large (dat is een mooie moderne jachthaven, een rot end van het centrum, maar wel vlak bij het aardige Dunkerque 1940 museum over Operation Dynamo.

Vlak voor de YCMN Yacht Club Mer du Nord, strijken we de zeilen. Opeens schiet de kraanlijn los, de takeling van het vierlopertje heeft het na 18 jaar begeven. Snel de giek vastmaken met de grootzeilval, morgen maar eens wat gaan schiemannen.

We krijgen van de charmante havenmeester een mooie ligplaats tussen de prive vissersbootjes, vlak bij havenkantoor en andere faciliteiten.

In 2006, toen we met o.a. de NB 24 Noorderzon van Gonnie en Joost, meededen met de Toerzeilerstocht naar London, werd hier op de steiger het "Pact van Duinkerken"  gesmeed. De tochtleider, W.van R. durfde niet verder vanwege de stress ( Hij had een bijna-aanvaring gehad bij de oversteek van de Maasmond. Of was het omdat ze hun hondje niet mee konden nemen naar Engeland met de zeilboot, of was het nog iets anders...?) en vroeg of ik tochtleider wilde worden. Nou, prima, iemand moet het doen. Echter de volgende morgen op de steiger bleken 3 andere boten, waarmee Willem al eerder tochten had gemaakt, ook af te haken. Ineke had de dames de vorige dag 's middags in de supermarkt al horen palaveren dat ze de overtocht naar Ramsgate niet zagen zitten met die ruwe Zeeuwen en liever via Calais, Dover naar Ramsgate wilden varen. Maar vanwege de import van het hondje hadden we al een paar dagen verloren. Vreemd, achteraf bleek dat ze eigenlijk met z'n vieren die tocht hadden willen maken, maar ja, als je er een Toerzeilerstocht van maakt dan loop je het risico dat er meer schepen mee varen... 

Maar goed, we hebben met 6 schepen een schitterende tocht gemaakt, via Ramsgate, The Swale, Queensborough naar London. En terug via Queensborough, Burnham on Crouch en Gravelines. Twee keer de Thamesmonding oversteken, hardstikke mooi en goed rekenen. Leuke bemanningen en kinderen, zeehondjes kijken, zwemmen. En een dag of 4 in St. Katherines dock, vlak voor de London Bridge, kan ik iedereen aanraden.

De vier afvallers hebben uiteindelijk (met het hondje) wat gezeild bij de Franse NW kust en uiteindelijk de veerboot genomen naar Dover en verder met de trein naar London. Toch jammer.



Duinkerken is voor ons inmiddels bekend gebied, vanuit onze vorige ligplaats Herkingen was het 3 of 4 dagen zeilen en je komt gelijk in de Franse sfeer.

Zeer voldaan nemen we om vijf uur een afmeerborrel, luieren en wandelen wat rond en maken een biefstukje met rode kool en aardappelen klaar. 
Schitterende dag !





Geen opmerkingen:

Een reactie posten