vrijdag 20 juli 2018

2018 Zomervakantie dag 24 - Dagje in Duinkerken

Vrijdag 20 juli - De kraanlijn, de was en de wandeling

Ap is vroeg wakker en werkt het weblog van de laatste dagen bij. Het zonnetje laat zich nauwelijks zien, maar het is aangenaam warm in de kuip. Na het ontbijt gaat Ap de drieloper van de kraanlijn repareren. Gisteravond al losgehaald en in de Biotex gezet, even uitspoelen en weer als nieuw. Twee lange strakke rode takelingen en alles functioneert weer naar wens.
Inmiddels draait Ineke een was, 2 + 1 Euro voor was en droger.

Rond een uur of twee gaan we Duinkerken in. De stad is in mei 1940 voor een groot plat gebombardeerd door de Duitsers en in de jaren 1942 tot 1944 hebben de geallieerden het karwei afgemaakt. Doorheen de hele stad staan grote informatieborden over wat zich hier in mei 1940 heeft afgespeeld.
Duinkerken was een schitterende oude stad, na de oorlog is het oerlelijk terug opgebouwd.


Van de oude stad is alleen 'Le Phare', de Belvedere en het Hotel de Ville gerestaureerd. De grote Dom kerk is redelijk ongeschonden uit de strijd gekomen.


Maar dan: Een ongekend weer-fenomeen dient zich aan: het begint te motregenen !
We moeten dus wel schuilen op een terras, niks aan te doen.... Een goede espresso met een lekkere Franse crêpe is de beloning voor ons weerzien met Frankrijk.

We lopen langs het mooi gerestaureerde stadhuis, ook hier nog un peu de grandeur Francais.



Bij de grote Le Clerq supermarkt, 15 min. van de haven, doen we boodschappen voor een Spaanse tortilla vanavond.

De grote held van Duinkerken is Jan Baert, ook bekend met zijn Franse naam Jean Bart (1650- 1702) was een Vlaamse Duinkerker kaper in Franse dienst.
Baert was beroemd om zijn moed en behendigheid. Hij slaagde erin 386 schepen te veroveren, en bracht een groot aantal vaartuigen tot zinken of stak ze in brand. Om die reden werd hij ook "de schrik van de Noordzee' genoemd. Op de rede van Texel heeft hij 120 schepen met meel veroverd op de Hollanders.


Het blijft een beetje miezeren. We lopen langs de grote bioscoop, waar ALLE films worden nagesynchroniseerd in het Frans. Dan maar niet.
Kortom, Duinkerken is een prima stop-over op weg naar b.v. Boulogne, Dover of Ramsgate, makkelijk aan te lopen, prima jachthaven, maar veel valt er in de stad niet te beleven. Het Musee 1940 over de evacuatie uit Dunkerque is aardig, de vis bij Les Halles is vers en de baguettes smaken zoals ze alleen in Frankrijk smaken.
Op de fiets kun je naar Bergues, de stad waar de echt komische film 'Bienvenue chez les Ch'tis' is opgenomen. Over een Franse postbode die naar de onderontwikkelde Cote Opal wordt overgeplaatst.

Morgenochtend om verse baguettes en croissantjes en rond 12 uur gaan we richting Calais.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten